 Observaciones |
|
|
Practicamente desde o seu aclamado debut en disco –‘Navicularia’ (1996)- Berrogüetto excederon a etiqueta folk. As ancoraxes na tradición existían, sobre todo en forma de instrumentos e desenvolvementos melódicos, pero a súa proposta cadraba mellor no caixón de da ‘world music’ e así foi recoñecido polas máis prestixiosas revistas do xénero que lles outorgaron non poucos premios pola súa mestura de paixón pola tradición musical e a experimentación na contemporaneidade. Entre eles destacan Po remio da Asociación da Crítica Alemá do Disco ao Mellor Disco de World Music en varias ocasións, Premio Opinión ao Mellor Disco de Folk, finalistas dos Premios da Música da Academia das Artes Escénicas e Musicais como Mellor Álbum en Galego e dos Grammy Latinos ao Mellor Disco Folk, entre outros.
O seu directo transcende máis alá do son, supón unha experiencia na que se une a música, a danza e a imaxe.
Co seu último traballo ‘Kosmogonías’ (2010), Berrogüetto continua navegando océanos musicais por descubrir e explorando novas combinacións de artes e comunicación. Kosmogonías’ pespuntea cos habituais ribetes jazzy e ecos new age as súas excursións a partir das raíces folclóricas gale
De Berrogüetto díxose: “Lúdicos, estéticos e abertos ao mestizaxe: Berrogüetto”…” Aí vai un cóctel do que non os resume, pero os suxire: multiinstrumentistas, cualificados, expertos, estetizantes, enerxéticos, lúdicos e abertos a outras culturas. E, sobre todo, seguros do que queren”.
Eles son, sen dúbida, o grupo máis internacional da música galega.
|
