 Observaciones |
|
|
¿Quén dende neno ou nena o carón do lume , dunha noite de treboada , non escoitou historias fantásticas da Santa Compaña?. Ven … aquel , pero quitando o amargado. ¿Quen non has escoitou?. Que sí …que o xordo obviamente tampouco.¿ Pero ídesme deixar contar o choio ou ides estar molestando?…iso está mellor. Hai algo nas historias de terror que nos fai voltar a sentirnos asustados, voltar a sentirnos coma cando eramos nenos , protexidos do mundo pola soa presencia dos nosos dous pais…ou da nosa nai.
Sobre a Santa Compaña teño escoitado falar ao farmaceutico que a mirou de lonxe, o médico e a homes e mulleres de seriedade inmaculada falar da Santa Compaña con respeto e certo temor. Pero claro tamen os teño escoitado falar con temor da Guardía Civil.
Pero para coñecer a verdade, nada mellor que falar con Chicho ou coa sua muller Minia.Eles descubriron no episodio que vostedes estan apunto de contemplar que hai cousas mais alá da vida e da morte, cousas que te poden matar …do riso.
Por iso para presentarlles esta obra co respeto que merece decidín meterme un polvorón na boca. “Fffseñodas e fffseñodes ffffchixo e a ffsssanta compaña”.
Por certo…se hai alguen que non crea nesta historia pódelle preguntar ao Iker Jiménez que distas cousas sabe moito.
Espectáculo realizado por Lambríaca Teatro. |
